Dit zal een korte blog worden, een zeer korte.
2 dagen naar België.
En de zon is meegekomen, maar in mijn hoofd zwaar onweer.
Vrijdag 3 september staat in mijn geheugen gegrift om een paar zeer bijzondere redenen. Maar woorden ga ik er niet aan verspillen, dat is het helemaal niet waard.
En morgenvroeg mag ik lekker weer naar huis en Ad volgt zaterdag !!!
Een heel tijdje geleden , die blog. Maar, we kunnen van geluk spreken want we hebben zelden zo een druk seizoen , en dit door heel de covid toestand.
En ja, Spanjaarden beginnen meer en meer in eigen land te gaan en zoeken ook steeds meer kleinschalige verblijven op.
Maar hoe ziet een Spanjaard een verblijf in een B&B, want dat fenomeen is tamelijk nieuw voor hun
Wat ze normaal doen, is een huisje huren aan de kust voor heel de maand, of tenminste voor de tijd dat ze hebben. Dan parkeren ze hun auto , ook kort bij de kust en kort bij het appartement of huisje dat ze huren. En dan eten inslaan en de Mercadona leegplunderen. Restaurantbezoek gebeurt zelden door hun. Een aantal restaurants sluiten ook gewoon tijdens die maand.
Af en toe gaan wij ook naar de kust om daar de grotere inkopen te doen. Dan kom je tot de vaststelling dat de schabben bijna leeg zijn. Dit is de maand augustus, mag je niet vergeten.
Maar, ook de lokale zaken en restaurants beginnen het begrip B&B te kennen en toveren plots hun bovenruimtes om tot B&B's . Over prijzen gaan we hier niet klagen want in een dorpshuisje verblijven kan je niet vergelijken met ruimtes op het platteland.
Dus ook wij krijgen meer en meer Spanjaarden over de vloer tijdens de maand augustus, want het buitengebied en zwembad, dat trekt voor sommigen toch meer aan dan in het lawaai van het dorp te zitten.
Dus hebben we geluk.
Maar, en daar is een grote maar. Ook in een B&B denken ze dat ze heel hun hebben en houden, dixit eten en drinken kunnen meebrengen. Nu hebben we gelukkig in de jaren geleerd dat we ze vriendelijk op de hoogte brengen vooraleer de boeking aanvaard is. Geen probleem. Dat denk je dan.
En zo kregen we een paar dagen geleden een zeer sympathiek koppel uit Granada. Geen enkel probleem, ze vonden ons zelfs de onvoorstelbaarste mooiste plek. Alleen de weg zat hun wat tegen omdat Competa toch wel een paar bochten hoog ligt.
Maar, no worries, het was fantastisch. Lekker eten en drinken en een gezellige babbel met nodige humor erbij, de avond kon niet stuk.
Vanmorgen vertrokken ze en bij het afscheid kreeg ik nogmaals te horen wat een geweldig verblijf het hier toch is. Dat geeft toch een goed gevoel, daar doe je het tenslotte ook een beetje voor.
En een half uur later krijg je via Booking.com een beoordeling van diezelfde mensen van zomaar 5/10.
Dus je score zakt gigantisch. En hoe dat kan, dat is nu het punt dat we niet begrijpen. Om even terug te komen naar de lokale B&B's die nogal recent openden, dan zie je daar op een paar maanden tijd een aantal reviews bij Booking.com van zomaar 320 reviews. Waar zijn al onze vroegere reviews naartoe. Er staan er maar 17 meer op. Dus even contact met Booking.com. Tuurlijk verdwijnen die na een tijdje want ze kunnen toch ook niet alles bijhouden. Dat betekent ook dat je score ook verandert omdat er geen rekening gehouden wordt met de vorige reviews. Vanwaar komen die 320 reviews op ze een korte tijd dan???
Sorry , was even gefrustreerd vandaag. Morgen Binnen 2 dagen verlaten er weer 2 kamers met Spanjaarden, dat gaat weer spannend worden.
Kevin De Bruyne is geblesseerd. Ik zal het nu wel geweten hebben. Vanmorgen tijdens het klaarmaken van het ontbijt voor de gasten liet ik op één Goedele Wachters haar verhaal doen tijdens LAAT. Ja, Kevin De Bruyne is geblesseerd en het EK komt zo dicht bij. Zou hij nu wel kunnen meedoen? Tuurlijk want we gaan een speciaal masker voor hem maken. Als dat nog niet genoeg is krijg je er nog een gedetailleerd uitleg en filmpje bij van hoe en wat zo een masker wel is en hoe het gemaakt zal worden op maat van zijn gezichtje.
Ben toch blij dat hij weer aan de slag kan, man man man.
Als volgende item kwam de volgende sport aan bod. Naomi Osaka zegt af voor Roland Garros. De reden speelt weer geen rol maar krijg je er nog een uitleg bij van ocharme die tennissters, die zo eenzaam zijn. We realiseren ons dat niet. Vooruit, een volledige reportage over de depressies van die en die speelster, en dat terwijl ze ocharme maar 45 miljoen per jaar verdient. Je zou al voor minder een depressie krijgen.
Is er nu , ik val misschien in herhaling, op het nieuws nu nooit eens iets waar een mens vrolijk kan van worden. Dat die Kevin weer mag voetballen, ok, daar worden sommigen wel vrolijk van, maar het blijft een triestige bedoening als je TV aanzet.
Dus ik doe rustig verder met het ontbijt en zorg ervoor dat iedereen weer lekker kan genieten van wat lekkers onder een stralende zon.
"Vandaag dagje Malaga?" vraag ik aan Wolfgang, mooi zo. Dan kan je dit en dit en dit en zeker dat gaan bekijken want Malaga is gewoonweg fantastische stad.
En wat staat er bij jou op het plan Remi? "Niks, gewoon wat van hieruit online werken en wat luieren in de zon en een duikje in het zwembad".
Meer moet dat toch niet zijn.
Voila, ik begin aan de kamers en ga boodschappen doen, zodat we vanavond weer samen heerlijk aan tafel kunnen genieten en luisteren naar de soms sappige verhalen van de gasten.
"Nog een limoncellootje?"
"Allee , ja, een slaapmutsje."
Als er dan na dat slaapmutsje nog een fles wijn opengaat, zijn we weer vertrokken.
Nieuws kijken of niet. Die vraag stel ik me al gedurende de 10 jaar dat we hier wonen. Want hier in Competa op onze berg zijn we soms zo van de wereld afgesloten dat we er wel nood aan hebben om toch een beetje op de hoogte te blijven van wat er verder in de wereld gebeurt. En vermits we eveneens alle zenders binnen bereik hebben, kijken we toch naar de Belgische en de Nederlandse nieuwszenders dagelijks. ,En daar zit al een gigantisch verschil in aantallen in cijfers, alleen al als je naar cijfers kijkt waarmee ze naar je oren smijten. Het verschil tussen die 2 landen klopt helemaal niet. Maar.....we krijgen nieuws. En.... we geloven het soms nog op de koop toe.
De laatste tijd bestaat het nieuws uiteraard alleen nog maar uit corona cijfers hier en corona cijfers daar. Wat me sinds een jaar opvalt is dat ze ( denk ik) bewust Spanje mooi rood laten, zeer gevaarlijk land om naartoe te gaan, kwestie van het toerisme in eigen land wat te promoten, terwijl ze er daar zelf helemaal niks van bakken. Ze proberen wekelijks weer wat aan te passen hier en dan weer wat anders daar.
En dat laatste is me dan ook vorige week een beetje verkeerd bevallen. Je hoort het dan ook van iedereen. Wie geraakt waar nog aan uit. Ik in elk geval niet.
Het begon vorige week met het feit dat als de terrassen zouden opengaan (ze zijn ondertussen al open), je wel met 4 van hetzelfde gezin aan een tafeltje mag gaan zitten buiten, met niet meer. Maar als je dan bijvoorbeeld bij een fietsclubje zit waarmee je regelmatig gaat fietsen, dan mag je zo wel samen aan een tafel gaan zitten ook al zijn die met meer personen. Begrijpen wie begrijpen kan.
Dit was 1 regeltje, en zo zijn er tientallen, en die tientallen hebben dan weer eens zoveel uitzonderingen. Alleen sprekende over België want er zijn nog een paar andere landen in Europa. Maar waar is Europa? Die vraag stel ik me ook al zeer geruime tijd. Wanneer gaan we eens aan dezelfde koord trekken?
Deze week bleek ook dat Spanje nog steeds als gevarenzone staat genoteerd in België, terwijl hier alles geel gekleurd is en superveilig. Dus........waar is Europa?
De regeltjes in België werden weeral eens aangepast en tijdens het journaal smeren ze alles zo lang en breed uit , met alle mogelijke gevaren erbij die eventueel zouden kunnen optreden, dat ik besloten heb GEEN nieuws meer te bekijken. Hoe zou het komen dat mensen stilaan tuureluut worden?
Juist.
Zullen we een terraske doen? Graag , dat doen we hier al de hele tijd. Schol!!!
We zijn ondertussen alweer meer dan een week terug op onze berg en Ad is gisteren weer vertrokken naar België.
Maar we hebben van onze terugtocht een kleine vakantie gemaakt, paar dagen hier en paar dagen ginder. Aangezien we een test moesten hebben die max 72 uur oud is, en aangezien we door Frankrijk moesten en daar op tijd binnen moeten zijn ( 18u) , konden we maar 1 b&b boeken. De Franse grens hebben we zelfs niet gezien doordat er een omleiding was. Ook geen controle dus. We hadden een zeer leuke plek gevonden in Pouant, the place of all places. Prachtig oude gerestaureerde boerderij waar er 1 kamer dient als bed en breakfast. We kregen de vraag of we 's avonds bleven eten, ook al zijn er restaurants in de buurt. Maar dat is sowieso gezellig dus beslisten we daar te blijven. Ruim op tijd aangekomen met schitterend weer, dus nog wat tijd om een wandeling te maken in het dorp. Al kan je van dorp niet echt spreken, als je maar 2 of 3 straten hebt. En 1 restaurant dat gesloten is door de corona. Joehoe.......en geen enkele en dan ook geen enkele winkel, ook geen bakker en slager, niks, nada.
Op een half uurtje hadden we het hele dorp gezien. Maar, wel mooi. Na aperitief na aperitief, schoven we aan tafel waar we lekker verwend werden door de gastheren. Na een paar flessen kaduuk te hebben geslagen, kropen we mooi ons bedje in. 's Morgens werkten we de zware kop dan maar weg door wat meer koffie te drinken, zodat we onze trip verder konden zetten.
De volgende stop was Pamplona. Daar konden we bij een vriend in Zizur ( naast Pamplona) verblijven voor 2 dagen. En dat is dus lekker bijkletsen en toch ook Pamplona nog eens inlopen, op zoek naar.....misschien espressokopjes ???
Ook de Spaanse grens hebben we niet gezien, en dat was nochtans niet van zattigheid. Dus ook weer geen controle.
In Spanje is het momenteel niet toegestaan om door de verschillende autonome regio's te rijden. Daar hadden we tot dan niets van gehoord en hebben mooi onze trip verder gezet richting Elche.
Onderweg kregen we van een kameraad bericht dat we zeker eens langs moesten komen omdat hij op die route een b&b heeft. In Miravet, ook weer zo een godvergeten dorp. Maar gelegen !!! Prachtig oud pand gerestaureerd door kunstenaarsduo aan de oever van de Ebro. Fantastisch.
Maar onze volgende b&b zat op ons te wachten in Elche, dus moesten we verder.
Elche ligt in de buurt van Alicante, dus lekker weer bijna gegarandeerd. De b&b, dat was wel een ander verhaal. Buiten het feit dat we een goed bed kregen en dat de gastheer een leuke man was, had de b&b niks van een b&b. In de keuken was alles voorhanden voor een ontbijt, alleen moest je het zelf gaan zoeken en klaarmaken. De gastheer was even een toertje gaan lopen met de hond.
We hebben het overleefd, ook al was het daar 's avonds zeer koud.
Home sweet home, en daar zijn we blij om. Terug op onze heerlijk rustige berg in de zon, meer moeten we niet hebben.
Als we dit seizoen nu nog eens gasten krijgen, dan kan dit jaar niet meer stuk.
Maar als ik dan het journaal bekijk in België of Nederland, dan zit ik me hier weer luidop kwaad te maken over de toestanden met overvolle treinen, met of zonder mondkapjes. Hoe wil je nu dat het ooit zal beteren als al die dommeriken zo verder doen. Openen ze de winkels, kappers enz. Twee weken later weer dicht dus laatste dag vlug nog massaal shoppen. Zelfde scenario. En als elk land nu eens zou samenwerken en dezelfde strenge regels zou toepassen. Korte pijn en we zijn er van af.
Door die dommeriken schuift alles verder op, zullen er weer stijgingen zijn en mogen we niet reizen. In België en Nederland zullen de winkels weer sluiten en wij en alle andere b&b's daardoor geen gasten krijgen. Dat terwijl Spanje veel veiliger is dan de rest. Maar toch worden we in België nog aanzien als een code rood land. Onvoorstelbaar. Waar is Europa, om eens degelijk samen te werken en hun codes gelijk te stellen?
Breek me de bek niet open !!!( als dat geen mooie Nederlandse uitspraak is)
Wat is het toch altijd leuk als je een bonus krijgt. Soms is dat een stom bonnetje van de supermarkt, al gebeurt dat tegenwoordig meer met hun kaarten waar je dan hier in Spanje eigenlijk niet weet wat je krijgt. Het telt op, da's al, maar wat het juist optelt, geen idee. We geven ons kaartje altijd mooi af en ooit zal de dag komen dat we het grote lot hebben zeker.
Die soorten klantenkaarten, die staan nu tegenwoordig ook op onze telefoon, dus nog handiger. Alleen hier in het dorp bij de Dia ( supermarkt), daar hebben ze dan weeral een probleem dat ze dat niet kunnen scannen en dan moeten ze dat ellenlange nummer intikken. Als je dan per ongeluk aan de verkeerde kassa staat, dan kunnen ze het al helemaal niet inbrengen. Daar gaat mijn geweldige bonus dan.
En zo kan ik nog wel wat verhaaltjes van bonussen verzinnen. Geef gewoon die korting en basta. Waar is de tijd van onze klantenkaarten in de winkel. Daar vond je de kaart dan weer niet of was de klant ze thuis vergeten.
Leuke tijden.
Maar een andere bonus is dus de extra bonus die het verplegend personeel eind vorig jaar kreeg.
En in België is dat zomaar 985 euro voor een fulltime. Uiteraard is een halftime a rato aangepast. Dat betekent dus de helft ongeveer en daar gaat dan nog eens 53% belasting af. Hoeraaaaaa, den Ad heeft een dikke bonus gekregen!!! En maar applaudisseren voor de verzorgende sector.
Zo fier als een gieter vertelde hij dat dan ook aan Elly, zijn zus. Zij werkt trouwens eveneens in die verzorgende sector, maar dan wel in Nederland. En ja hoor, ook bonus in Nederland.
Alleen, klein verschil. Of je nu 2 uur werkt per week, of 36 uur, dat maakt allemaal niks uit. Iedereen krijgt gewoon 1000 euro BELASTINGVRIJ. Euhhhh??? De fierheid van Ad was rap geslonken.
En ik had nochtans ook voor kerst meegespeeld met El Gordo, DE kerstloterij van Spanje waar er dit jaar zomaar 2.5 miljard te verdelen viel. Net pech gehad.
We doen dus maar gewoon verder met onze bonuspuntjes hier en daar, daar zullen we pas rijk van worden.
Komt daar gelukkig nog eens boven dat de prijzen hier wel een goed stuk lager liggen dan in België of Nederland, dus dat scheelt ook weer.
Leven in de zon kan niet leuker zijn. Zon hebben we wel nu, volle zon, maar oh zo koud. We kregen er deze week zelfs sneeuw bij, nooit meegemaakt hier in Competa. De baan van de kust naar hier was een sliert van auto's die toch even wilden komen genieten van de goeie laag sneeuw dat er boven het dorp lag.
Jammer genoeg is na 1 dag alles bijna verdwenen want de zon, die doet haar werk.
Als je dan 's avonds tijdens de avondgloed naar de overkant van de zee kijkt en je kan de contouren van de bergen in Afrika zien, dan denk je toch telkens, wat hebben we hier toch een geweldige plek onder de zon.
