Kerst in aantocht

En gaan jullie niet koken tijdens ons verblijf hier? Neen enkel vanavond want Ad vertrekt morgen naar België om daar even te werken tijdens de kalmere momenten. En...ik maak maar gewonere dingen en dat past niet in ons culinair kraam. Laat mij maar wat bakken, dat kan ik.
Geen probleem.
Ad is dus tot de 29e vertrokken om in Tervuren in het rusthuis te gaan werken......blij om de vroeger collega's weer te zien, we kennen die verhalen.
En nee, hij blijft daar niet werken. En kerst.....ja dan is het kerst en zit ik voor de eerste keer in mijn leven alleen op de berg in het zonnetje. Is dat erg? Och...een paar dagen later komt hij terug en dat is dubbel en dik genieten. Ondertussen hou ik me goed bezig met rommelen in en rond het huis. Heb zelfs gisteren avocado confituur gemaakt. Weet zelf niet of het bestaat....nu wel, en hij valt nog mee ook> De gasten hebben het getest en goedgekeurd.
Stiekem heb ik gisteren ook eens lekker in het zonnetje gelegen, een siëstake gehouden, dat moet kunnen.
De olijfbomen zijn geplukt door een buurman en gesnoeid, dus opruimen die berg takken, stronken...

Binnen enkele dagen weer vuurtje stoken.

En zo gaan de dagen verder en vliegt dit jaar weeral voorbij. Het is nu nog even genieten van lekkere warme dagen, propvolle sterrenhemel, en .....rust.
Het nieuwe jaar zetten we in met een trip naar Belgie om weer paraat te staan op het vakantiesalon. Ik zou zeggen....allen daarheen !


Ondertussen wensen we jullie allemaal een mooie kerst en een fantastisch 2015 !!!

tortilla met uitjes en peterselie

Nogal een hectische week achter de rug. Ad gaat zich tijdens de kalmere periodes in Engeland  de thuiszorg instappen. Daarvoor moet hij deze week een cursus gaan volgen in Bristol. Doordat de papieren en heel die troep maar op zich lieten wachten, konden we ook geen vlucht boeken. Gisteren was het dus zo ver, we hebben zelfs een verkeerde boeking gemaakt, eentje voor vandaag naar Bristol en eentje terug vandaag. Kwestie van vlug te zijn.
Maar gisteren gingen er ook nog Spaanse gasten toekomen voor een paar nachten.
Toen de avond viel kwamen ze aan, een sympathiek jong koppeltje uit de buurt van Madrid. De Spaanse waterval van woorden donderde dus weeral binnen en we stonden daar beiden een beetje met onze mond vol tanden om te proberen te verstaan wat ze allemaal bedoelden. Later op de avond kwam hij nog vlug vragen of hij vanmorgen voor ons omelet kon maken met uitjes en peterselie. Eerste bedenking van ons was : die weten waarschijnlijk niet wat er hier  allemaal aan het ontbijt staat zodat hij nog zelf een tortilla moet gaan bakken. Hij zou het voor ons met z'n vieren maken. Dat was al geen punt want Ad zou al weg zijn. Vanmorgen, voor het ontbijt eerst Ad naar de vlieghaven gebracht en ik was net op tijd om ons fris Spaans koppeltje op te vangen. Van de tortilla is uiteraard niet veel meer in huis gekomen, zelfs geen gekookt eitje, want er bleek teveel voor hun te staan.

Die zijn nu weg en er valt hier een ijzige stilte over onze b&b. Helemaal alleen. Ik ben dat uiteraard wel gewoon als eentje van ons twee boodschappen is gaan doen, maar nu valt het me plots op, ik ben de hele week alleen. Buiten onze gasten die nog tot morgen hier zijn. Aanpassen dus. Maar ik heb al allerlei plannen om de hele boel wat in orde te brengen, dingen die al lang eens moeten gebeuren en........het komt er dus niet van. Geen goesting of geen tijd.

De sint en de pieten zijn weg. Die zijn hier trouwens in Spanje toch niet te vinden, dus kan de kerstversiering naar boven gehaald worden.

Dus.....ik begin er aan !!!