Echt weer eens tof om mekaar weer te zien want het was alweer een paar jaar geleden dat we ze bij ons in Spanje zagen aankomen, met dochter en kleinzoon.
Dus, wij samen met haar naar Wolvertem, naar eetcafe Brazzaville. Zag er wel tof uit. Nogal wat lawaai, maar we kregen een bijna privé plekje in een kamertje apart.
En kletsen, dat kunnen we samen. We bestelden een geitenkaasslaatje want dat is toch altijd lekker. Het is ter verduidelijking niet het kaasje van de foto want van spekjes en tomaatjes hebben ze daar nog niet gehoord.
De avond loopt verder en rond 11 uur besluiten we om richting Hoeilaart te keren, Ad moest tenslotte de volgende ochtend om 5.30 u weer uit de nest.
We waren tenslotte ook de laatste klanten want ik de grotere zaal stonden alle stoelen al op de tafels. Duidelijk, niet?
De volgende ochtend komt Ad tot de vaststelling dat zijn tas nog in het restaurant ligt. Bellen dus. Ja hoor, ze hadden ze gevonden en we konden ze gaan afhalen. Wij dus weer eens naar Wolvertem, maar zeker niet om te gaan eten deze keer. Ad panikeerde al want de dag ervoor hadden we van 2 vriendinnen 600 euro gekregen omdat we voor hun wat spullen hadden gaan kopen. "Ik hoop dat mijn geld er nog inzit". Gene paniek, positive thinking. Da's dan mijne uitleg.
Dezelfde gerant of eigenaar was er en gaf onmiddellijk de tas, want hij had ze in een kamertje apart gehangen, waar enkel het personeel kan komen. Gelukkig. Ad komt buiten gelopen, direct die tas open en.... voila, hij had gelijk, geld verdwenen. Hij kon het zien aan de kaarten in zijn portefeuille die schuin zaten.
Terug naar binnen. Die eigenaar direct tegen Ad : "ik kan je recht in je ogen kijken, ik heb het niet gedaan". Dat zeiden we ook niet. Hij vertelde dat enkel hij en de afwasser nog aanwezig waren en dat de afwasser die tas had gevonden. Ik ga geen stenen gooien of iemand beschuldigen, maar voor ons is dit tamelijk duidelijk.
Maar goed. De politie in Wolvertem, die waren er niet , dus moesten we naar Londerzeel. Op weg naar Londerzeel dan maar. Daar...politiekantoor gesloten. Dan maar bellen naar 101 en die werkten dan een beetje mee en noteerden alles zodat we de volgende dag naar Hoeilaart een klacht zouden kunnen gaan indienen.
De volgende morgen direct naar de politie nog maar eens en daar hielden ze ons bijna tegen om een klacht tegen onbekenden in te dienen. Maar we hebben doorgezet en ze is er, al weten we zeer goed dat daar niks meer van in huis komt. Al is het maar om die gast eens duidelijk te maken dat zo een dingen gewoonweg niet kunnen. Laat ze die hopelijk maar eens op de rooster leggen.
Nu ben ik wel een beetje commercieel van inslag, maar de manier waarop die eigenaar reageerde was eentje van de domste opmerkingen die je als handelaar kan doen. Het is duidelijk wat er gebeurd is en waar je de oorzaak kan vinden. Ben je dan als restauranteigenaar helemaal niet meer verantwoordelijk voor je eigen personeel?
We gaan er op vooruit.
Ofwel geef je als eigenaar dat geld gewoon en zoek je het dan maar uit met je personeel, of je doet de peer in 2 om ons te sussen, of je geeft misschien een etentje. Nee, gewoon : "ik kan je recht in de ogen kijken, ik heb het niet gedaan"
Ben ik blij dat we volgende week weer richting huis kunnen trekken.
