Uiteindelijk begin je te focussen en hoor je het geruis in je oren.
Ad zit voor twee weken in België om wat in het rusthuis te werken, we hebben momenteel geen gasten, en dan is het geluid van de stilte nog opvallender want je hoort zelfs geen beweging in en rond het huis. Nee , zoveel lawaai maakt hij niet als hij hier is.
Eigenlijk een vreemd gevoel, je voelt je plots helemaal alleen op de wereld. Na een paar minuten begint het hier en daar tot een ontwaken komen, zalig gewoon.
Aangezien ik deze weken kan gebruiken om eens dingen te doen die al zolang moeten gedaan worden, neem ik er af en toe ook een pauze bij. En dat is dus vanmorgen met het luieren in bed. Nog vlug de lijst met openstaande Wordfeudspelletjes afwerken en het weerbericht even bekijken. En nu mag je dat lui noemen, ik niet. Het seizoen loopt stilaan op zijn einde en een paar dagen niks doen hoort daar dan ook bij.
De laatste dagen was het nogal bewolkt en er is zelfs regen gevallen. Hoeraaaaaa.
Maar net zoals gisteren kwam ook vandaag weer die heerlijke zon weer opzetten. Net goed om een niet te warme dag te krijgen. Er kan zelfs een zonnebad bij.
De katten, die liggen zoals elke dag ondersteboven languitgerekt te maffen en ook dat is weer geweldig om te zien. De nieuwste aanwinst Boio begint dan ook al flink te groeien.
De foto kregen we vorige week van Heide, dikke merci hiervoor.
Ik ben nu niet echt een kattenfreak, verre van, maar deze is sinds Ad weg is, zo aanhankelijk geworden zodat ik mezelf al bijna niet meer moet wassen, die catwash komt elke avond langs als ik in de zetel hang.
En woensdag, dan is den Ad er weer en die komt dan samen met ma en pa en Christa. Lekker weer bijkletsen want via Skype is dat toch weer niet hetzelfde.
Ben ermee weg, je word zo moe van al dat schrijven.
