Familieperikelen

 Ja, dat gebeurt wel eens , maar altijd bij iemand anders.

Hier ga ik al bijna 24 jaar voor terug, het moment dat ik uit de kast kwam.

We hadden een kleine familie, maar wel een zeer hechte familie. kwamen ook regelmatig samen met oom en tante en neef en gingen vroeger zelfs jaarlijks samen op vakantie naar Oostenrijk om te wandelen en te wandelen en te wandelen.

Enkele jaren voordat ik uit de kast kwam, was ook mijn neef uit de kast gekomen. Jammer genoeg waren zijn beide ouders daar helemaal niet blij mee en mocht hij, paar jaren later , zelfs zijn toenmalig vriendje niet mee naar huis nemen. Dat hoorde niet.

Nadat ik mijn relatie met mijn Canadese vriend had stopgezet, ben ik Ad tegengekomen en ja, dat was nu eens echt liefde op het eerste gezicht. Boenk erop.

Mijn neef zag dat we zo gelukkig waren en hij werd vreselijk jaloers op ons, juist ook al omdat ik vrij was en hij, door zijn ouders eigenlijk vast zat.

Via via hoorden we dat hij verklaarde dat onze relatie helemaal niet lang zou duren, of misschien hoopte hij dat gewoon.

We beslisten om naar Spanje te verhuizen om, zoals bekend , een b&b te beginnen in het fantastisch Andaloesië. 

Nog maar 1 maand verhuisd, kwam mijn tante Ghislaine te overlijden. Dus beslisten we om terug te gaan naar België om de begrafenis bij te wonen, wetende dat we door mijn neef helemaal niet welkom waren. Maar, we gingen, hebben onze plicht gedaan.

Contact, dat was al jaren verdwenen, de twee neven die zoveel uren met elkaar hebben doorgebracht, waren bijna vijanden geworden.

Omdat we ver van mekaar zitten, komen we mekaar gelukkig ook niet meer tegen.

De rest van de familie is ook in de verdwijnhoek beland, uit het oog, uit het hart zeker. Ik heb nog een paar familieleden waar ik contact mee heb.

Maar gisteren late middag kreeg ik plots een kort berichtje van Christa, ze kwamen net van het ziekenhuis en mijn neef was net gestorven.

Ja, jammer, maar wat kan ik doen. De eerste reactie van Ad is of ik naar België zou gaan, maar gezien de geschiedenis had ik al zeer vlug beslist van dat niet te doen. Ik zal niet iemand gaan groeten die me haatte.

Toch wachtte ik af naar het overlijdensbericht, de "doodbrief", en die zag ik vanmiddag online staan.

Mijn vermoeden klopte......ik ben uit de familie gewist. Plots ben ik geen neef meer maar is mijn ex een neef geworden. En als iemand peter van iemand is, dan is het ook logisch dat die er bij staat , maar ook die is geschrapt, al snap ik daar het fijne  niet van.

Niet mijn leukste blog maar het schandalige dat in mijn kop spookt moest er even uit.

Europa, bestaat dat eigenlijk hier?

Na weer een tof weerzien voor de zoveelste keer van Jeanique en Paul is het wat kalmer en tijd om eens te bloggen. 

Dat zinnetje over Europa, dat zeg ik jammer genoeg een aantal keren per week want de wetgeving van Europa, die reikt soms niet tot in Spanje.

En ik heb het alleen nog maar over het afval.

Toen we hier kwamen wonen werd het huisvuil ( restafval) keurig zelfs 2 maal per week opgehaald. Daar kan je in België en Nederland alleen maar van dromen. En de rest, dat droeg iedereen normaalgezien netjes naar het containerpark, zoals we dat bijna overal kennen.

Plots veranderde er wat in de gemeente en ze besloten dat niet meer op te halen maar containers te zetten hier en daar in het dorp, waar je dan je afval kan ingooien, al lukt dat voor velen dikwijls niet goed.

Die containers worden wel degelijk elke dag , ook zon- en feestdagen opgehaald.

De keerzijde van de medaille is dat er een x-aantal mensen door die situatie te lui zijn geworden om tot het containerpark te rijden om de grotere spullen weg te doen zoals, glas, karton, grof vuil, ons allen bekend. Maar dat is plots wel veel te ver geworden voor zovelen, en dan dumpen ze alles gewoon in de lokale containers, erin of errond, maakt niet uit. 

Voor mensen die graag wat rommelmarkten doen, ideale plek want je kan er van alles vinden, van lege flesjes (statiegeld bestaat hier ook niet ) complete verpakkingen kartonnen van meubels, zelfs niet platgedrukt, zetels, koelkasten, bedden, matrassen, noem maar op, het ligt er wel eens.

Maar omdat bibi ( ik dus) daar zo super gefrustreerd van ben geworden, schreef ik regelmatig naar de gemeente of op een gezamenlijke Facebookpagina, dat er toch eens een eind zou moeten aan komen. 

En ja, na jaren zagen is het gelukt, op 1 plek hebben ze nu een camera gezet, want ze gaan de mensen opsporen. Eindelijk gedaan met dat afzicht.

Alhoewel......de boel verplaatst zich gewoon naar een andere plek. Een klein voorbeeldje hieronder.

Nu zijn we zelf ook niet van de heiligste en proppen we ook af en toe wat in de rest afvalzak. We proberen toch wat milieubewust om te gaan met alles hier maar zijn ook geen mannen die zich gaan vastplakken aan schilderijen of autowegen blokkeren, zo fanatiek zijn we niet.

Er is hier dus nog werk aan de winkel, en de tamtam van Europa, waar is die?

Maar bij de bovenste foto kan je al een beetje een idee hebben van wat toeristen hier kunnen zien als ze wat rondrijden in ons prachtige Cómpeta. Na weer een post op sociale media werd de boel door de gemeente nog maar eens opgekuist. En zeggen dat al je grof vuil hebt, je gewoon naar de gemeente kan bellen en vragen om het op te halen.

Een paar dagen later reden we naar het dorp en net naast de plek waar de vorige rommel was opgeruimd, stond er plots een caravan, ja een caravan. Gedumpt en op de volgende foto zie je mooi dat die was volgeduwd met bouwafval.

P.S. Dit is niet onze verhuis, we hebben geen caravan !!!

Hasta pronto !!!

Rampdag met Vueling

 

Man man man, wat is net lang geleden dat hier nog eens wat op kwam te staan. 

Maar gisteren was het weer pataaaat, een dag om neer te schrijven.

Ad vertrok een paar dagen naar België voor een onderzoek. Dat terzijde. Normaalgezien vliegt hij met Ryanair, maar omdat het zo een vlugge beslissing was en geen plek meer kon hij enkel terugkomen met Vueling met een tussenstop in Barcelona voor een uurtje. 

Prima denk je dan. En een Spaanse maatschappij, dus...

Jammer genoeg draaide dit in een bijna nachtmerrie van net geen 24 uur.

Om 4 u opgestaan om op tijd in de vlieghaven te zijn  voor de vlucht van 10u in Zaventem. Daar waren er, terwijl hij al in het vliegtuig zat, problemen met veel te veel overboekingen. Verschillende mensen op 1 stoel. Hehe, effe wachten dan tot alles opgelost zou zijn. Nu dat wachten duurde bijna 1 uur, zodanig dat je denkt, de connectie , die zal ik wel missen. 

In Barcelona aangekomen was het echt crossen geblazen, want de connectie, die bevindt zich natuurlijk helemaal aan het eind van de lange hal. En daar waren ze net te laat. Het vliegtuig stond er nog en de verbinding om in te stappen was nog verbonden met het toestel, dus dan denk je, piece of cake. Maar dat was tegen het idee van de kapitein, want die weigerde de deur weer te openen voor een 10 tal passagiers, die tenslotte van dezelfde Vueling vlucht kwamen.

Daar sta je dan. De balie met de o zo vriendelijke stewards weigerden te helpen naar een andere vlucht dezelfde dag. Ondertussen zat ik hier thuis vluchten aan het zoeken, die er wel degelijk nog waren, en zelfs met Vueling en Iberia.

Maar goed, neen is neen, geen vlucht waar Ad op kon. Ze weigerden, maar hij kreeg een vlucht naar Sevilla !!! en van daaruit zou hij dan met een bus naar Malaga kunnen. Leuk is anders.

Met een paar vouchers voor lunch en diner, afbollen geblazen. De lunch, daar begon het alweer. Broodje kiezen met een drankje, neen dat kon niet met die bon, werd gewoon niet van de rekening in min gebracht. Foert dan. Dat ze hun broodje steken.....

Wachten, wachten, wachten, en in een vlieghaven kan dat oh zo leuk zijn. De vlucht voor Sevilla zou om 20.30u zijn. Dus vlug nog even iets eten, je hebt tenslotte nog een dinerbonnetje van 14 euro.

Wat zullen we eten bij La Place, een wok, beetje gezond doen. Wok was klaar, maar dat mocht niet met die bon betaald worden. Je kon een soep hebben en een pizza. Ad zei dat daar melk in zit en dat hij dat niet mag hebben. Pech dus. De soep en pizza kostten 14 euro en de wok 13.95 euro. Simpel toch. Neen. Net bereidde wok laten staan en naar een hamburgertent waar ze zelfs graag de bon accepteerden.

Allemaal begrijpen wie begrijpen kan.

En voilà, tijd om op te boarden. Oeps , probleem, airco werkt niet goed. Bijna 1 uur later ......vertrek !!!

In Sevilla aangekomen hoop je dan dat de bus er staat want ze zouden op de hoogte zijn gebracht. Niets was minder waar.

Na veel vijven en zessen, en nog wat vijven en zessen, een taxi voor 3 passagiers en hop, naar Malaga.

Want Vueling betaalde de rit maar tot Malaga, dat kan je nog verstaan. Dus zou ik hem afhalen daar, uurtje rijden en terug. 

Toch 1 mooi lichtpuntje, een medepassagier woonde in Nerja en zijn  auto stond in Malaga. Dus die heeft Adje meegenomen tot Algorrobo waar ik hem kon oppikken. Bleek dat die blijkbaar een zeer lekker restaurant in Nerja heeft. Al heeft Nerja ook een paar kleine restaurantjes waar je voor 4 euro !!! een pizza of pasta kan eten. En nog lekker ook. Paar weken geleden met ons vriendengroepje daar wat gaan eten. 

 personen, allemaal een andere pasta en een drankje als lunch. De kaart had blijkbaar al veel oorlogen meegemaakt dus de prijs , dat zou een verrassing worden. En toch betaalden we voor de hele boel 27 euro !!!

Het was vanmorgen 3 uur toen we eindelijk ons bed in konden duiken.

Vueling ??????

Geef me dan toch maar Ryanair, hoe slecht ze ook voor hun personeel zijn, die zijn  tenminste altijd op tijd !!!

En nu...op naar Nerja, een hapje eten.