Vreselijk lang geleden dat ik even de tijd heb genomen om wat neer te schrijven. En toch is er ondertussen weer van alles gebeurd, maar gelukkig vergeten we de slechte dingen vlugger dan de leuke.
En de leuke, dat gaat dan vooral over de gasten. Die hadden we dit jaar iets minder ( jaja, wij geven dat gerust toe), en dat ligt uiteraard vooral aan de al gekende problemen, energie, vluchten die duur worden, vreselijke toestanden in vlieghavens met acties, autohuur. Ga zo maar door.
En toch wil iedereen weg op vakantie, lekker genieten in de zon van niks doen of juist van alles doen zodat ge 's avonds plat in de ligstoel neervalt. Gelukkig is er dan een lekker wijntje en een tapa die op je wacht.
Het seizoen liep in september even op zijn einde, ook al zijn er nu weer boekingen voor later, en net op dat moment gelukkig, is er een waterlek in eentje van de kamers. Het water komt gewoon door de muur, maar vanwaar???? Dus loodgieter en openbreken. Wij zien het hele scenario al voor ons van vloeren openbreken in de 2 kamers, tegels van de muren halen, terug opbouwen, en. Maar gelukkig was het al na de eerste 2 tegels bingo en dat is nu weer gelukkig achter de rug. De oorzaak? Waarschijnlijk eentje van de aardbevingen die we onlangs weer hadden, niet zwaar, maar toch genoeg om weer weer wat barstjes bij te krijgen. Dus die barstjes komen niet alleen in ons gezicht voor.
Alles achter de rug, op het juiste moment dat we naar België konden vertrekken. Nu is het niet voor de winterstop, want die gaat dit jaar niet door, we blijven open voor kandidaten die graag eens willen overwinteren in de zon en tegen een supergoed prijsje. Dus voor geïnteresseerden, vraag maar naar voorwaarden.(efkes PR laten werken)
Onze trip doen we soms, zoals dit jaar weer in 3 dagen. We verblijven dan bij Ohnaturisten, want dat weet ondertussen iedereen al wel, wij horen daar ook bij. En dan komen we op soms fantastische plekjes terecht. Dit jaar mochten we bij Ignacio logeren in Burgos en die nam die avond nog uitgebreid de stad zien, met de nodige uitleg tot in de kleinste details. We moeten terugkomen want, omdat hij medewerker is in de kerk, qua bezoekers dan toch, wil hij ons de hele kathedraal showen, en dat vraagt wel iets meer tijd dan even binnenstappen.
De volgende dag werden we verwelkomd in Vernueil- le Chateau.
Onze gps, die zag het weer even niet zitten als we naderden en dus kwam Waze maar ter hulp. We namen de kleinste baantjes aan zelfs grote snelheid, want dat deed iedereen daar, en bleven kilometers lang toeren op de kleinste en prachtigste weggetjes die Frankrijk denk ik kent. Maar dat ze ons nu niet meer komen vertellen dat onze weg slecht is. ( heb ik nog ooit eens geschreven over Ottenburg)
Een piepklein huisje van een artiest, Frederic, die tijdens zijn verbouwing toch even tijd nam om gasten te ontvangen. Zijn bed werd opgemaakt en hij zou wel in de zetel slapen.
Aperitieven op een net gegoten betonnen terras met adembenemend vol zon zicht op de gigantische weiden en velden eromheen. De rust zelve, zo a la Casa Los Dos dus.
En vermits er in de onmetelijke omgeving niemand te bespeuren was, konden we ook daar gerust in ons blootje genieten van een sfeervolle avondzon.
Vroeg opstaan om naar België te rijden, dat was dan wel het gevolg, maar alles prima verlopen, zelfs geen spatje regen. Dus toch wel een beetje vakantie op weg naar mijn ex thuisland.
Volgende week met nog wat overgebleven verhuis rij ik terug om de nieuwe gasten te kunnen verwelkomen.
