Dat was een spreuk die aan de muur hing bij mijn grootouders en die is toch altijd ergens in mijn kop blijven hangen. Hier kan ik hem nu net gebruiken voor onze weg. Sommigen onder jullie kennen onze weg al wel en voor sommigen was het de eerste keer wel een echte hel.
Elke gast die hier toekomt zegt tenslotte hetzelfde als je vraagt of hij het goed heeft gevonden.
Het antwoord dat je daar steevast op krijgt is : " jaja, maar...DE WEG !!!" Dan reageren we daar elke keer op met : "morgen zijt ge dat vergeten".
En dat is ook zo.
Een paar keer per jaar, na veel zagen bij de gemeente, schrapen ze de weg weer even gelijk en verdwijnen de diepe geulen weer in het niets. Het gevolg is een echte boulevard( zie eerdere blog).
Maar we krijgen het nu zelf na al die jaren zagen wel ook eens goed op onze heupen, want de vorige burgemeester beloofde elk jaar wat meer beton, maar de huidige burgemeester, die zegt gewoon dat dit niet zal gebeuren.
Dus hebben we voor de zoveelste keer nog maar eens een mail naar die burgemeester gestuurd, met wat meer uitleg over dat we voor zijn partij hadden gestemd ( je moet toch wat zeggen) , dat onze huisbelasting met de helft is verhoogd, dat we toeristen naar het dorp sturen, en nog wat van die aard.
Bijgevoegd, een paar mooie fotos met smerig diep gegroefde weg erop, na een mooie maar hevige regenbui,
Voila, je weet maar nooit of er iets van komt. Antwoorden krijg je hier nooit, dat weten we inmiddels al.
Lang gewacht....ja dat wel, stil gezwegen....mmmm niet echt, nooit gedacht....juist, en toch gekregen.....onvoorstelbaar.
Vorige week....plots een hek vooraan de straat. De straat zal afgesloten worden van 12 tot en met 15 november wegens wegenwerken. Direct daarna, een bulldozer om de hele boel plat te schrapen, en dan wachten we af.
We vertrokken voor een paar dagen naar Valencia en bij onze terugkomst zou de boel klaar moeten zijn. Daar was de plotse regenbui niet bij gerekend. Dus vertraging. Toen we gisterenavond laat toekwamen, konden we de auto mooi laten staan en te voet met heel onze rommel naar beneden lopen.
Er stond ook bijgeschreven dat de werken 2 dagen langer zouden duren, het laatste stuk was nog niet gegoten. Prima, geen probleem. We zijn al zo gelukkig, het kan niet meer op.
Vanmorgen te voet naar boven gestapt, want er moesten boodschappen gedaan worden.
En zie, hier ligt onze mooi nieuwe boulevard.
Na wat treuzelen in het dorp en een terrasje te hebben gedaan keren we terug en proberen via een andere weg toch naar ons huis te geraken, maar dat moestten we toch opgeven omdat we de berg aan de andere kant , door de zware regenval weggespoeld, niet meer op konden. Dus we parkeerden mooi weer onze auto bovenaan en binnen een paar dagen zal alles wel pico bello zijn.
Maar.....dit vonden we net
Er is dus uit onze straat, want het kan niet anders, een super domme ezel door de verse beton omhoog gereden en vastgeraakt. Dit vonden we daarna.
Zullen we nu maar hopen dat dit vandaag opgelost zal worden of anders kunnen ze morgen de boel weer eens lekker opbreken.
Toch zijn we zeer blij dat we zeer binnenkort over een langgerekte boulevard mogen rijden. Wat gaan onze gasten dan bij hun aankomst moeten zeggen?
