Dat wachten, dat heeft niet echt zo lang geduurd want twee dagen later was het prijs....aan het werk.
Eerst hebben we nog 5 dagen vakantiesalon achter de rug. En zoals ik al zei stonden we dit jaar met een grotere stand en met nog twee andere vrienden-collega's op de beurs.
Het was dus weer een aantal dagen honderd keer hetzelfde verhaal vertellen, ook tegen compleet niet geïnteresseerde mensen, en tussendoor flink lachen en lol maken.
En onze nachtelijke dutjes, die deden we zoals elk jaar trouw bij ons Bientje en Vie, onze twee dikke lieve vriendinnetjes die ons telkens met open armen en aangepaste dieetmenu's ontvangen.
Ja, we stonden dus weer eens op dieet, want door die bourgondische periode met al onze gasten in Competa worden we er dus ook niet veel magerder van.
Al was het wel af en toe eens lekker genieten van een echte martino op de beurs.
En als er dan op de koop toe nog regelmatig gasten een bezoekje aan onze stand vinden waarmee we met een glaasje cava en een kaasje en hammeke de leuke verhalen ophalen van tijdens hun verblijf, dan kan onze dag weer niet stuk.
En zoals ge op de foto kunt zien , lieg ik niet.
En nu denkt iedereen, jaja, maar wie zijn dat nu weer. Nee, dat zijn geen gasten die geweest zijn, maar toekomstige gasten die nu al super enthousiast zijn. Waar, hoe en wat.....dat is voor later, kwestie van de suspens er een beetje in te houden. Er komt nog een tof staartje aan.
Maar, nadat de beurs was afgelopen, heb ik nog een dagje recup genomen (vanwaar die recup, geen idee, maar ik heb hem genomen).
De dag erna was het dus mijn prijs die ik in het begin van dit schrijfsel had gekregen, het werk dat ik had gekregen. En dan denkt iedereen, wat gaat die nu doen hier tijdens een zo kort verblijf. Haha, wel als ge met de hond slaapt, dan krijgt ge toch zijn vlooien. Ik dus ook. ik ben dus in het UZ beland, maar dan in Brussel.
Ik.....in een ziekenhuis werken? Ja, zelfs dat kan ik, Maar jullie moeten niet bang zijn, jullie zullen nooit in mijn handen terecht komen voor een of andere behandeling, Ik doe een administratieve job. En in vind dat zelf tof ook. Een hele databank aanvullen met allerhande gegevens van fertiliteit.
Pas op, ik begin er al wat van af te weten, Al was kunstmatige inseminatie niet direct mijn richting waar ik interesse in had. Dus als jullie vragen hebben over zaadjes en eitjes....bibi weet er al wat van ondertussen.
We hebben dus allebei een druk leven hier in den Belgique en blijft er jammer genoeg soms te weinig tijd over om vrienden te ontmoeten. Gelukkig zijn we nog hier tot half maart en kunnen we hier en daar wel wat tijd uitpitsen voor wat extra quality time.
En 13 maart........hahaaaaaaa...dan gaan we terug naar HUIS.
