Erkenning

Vanmorgen is Ad weer vertrokken voor een drietal weken werken in het rusthuis in Tervuren. En hier gaan de zaken gewoon verder en probeer ik dan ook te koken voor gasten af en toe.
Maar gisteren kregen we plots met de post een award van Booking.com. Dat hadden we nu niet verwacht want dat bedrijf staat bij ons niet echt goed aangeschreven, en blijkbaar denken we daar ook niet alleen zo over.
Maar goed. Een award van 9.4 op 10. En daar kunnen we gerust op zeggen dat we daar fier op zijn. Uiteraard is dat dankzij als onze gasten die een recensie hebben geschreven en die ons dankbaar zijn geweest voor hun verblijf hier. Gelukkig krijgen we van gasten ook rechtstreeks reacties , maar dit is dan toch weer net iets anders.
Hoeveel reacties we op Facebook plots hierop kregen is onvoorstelbaar. Dikke merci allemaal.
Er was ook een reactie die zei : op naar de 10 !!!
Wel, we waren er bijna, we stonden op een zeker moment zelf op 9.9 , maar er was blijkbaar toch iemand die op de verkeerde dag met gietende regen naar Casa Los Dos is gekomen, en die vonden dat niet echt leuk. Temeer dat de weg op dat moment in een erbarmelijke toestand was, en voila, daar gingen de punten naar beneden.
Al moet ik zeggen dat 9.9 niet echt geloofwaardig leek, dus dit is beter geworden .
Toch even een fotootje erbij want we mogen ook eens stoefen.

Wat betreft de weg, nee , die is er nog steeds niet in beton, maar het komt nu echt dichter bij. We kijken naar een fantastisch seizoen met onze nieuwe boulevard. Wacht maar !!! Dan gaan ze pas bij Booking.com hun tenen moeten uitkuisen om een nieuw plakske te maken.

De temperatuur stijgt hier ondertussen, de mangoboompjes staan in volle bloei en Ad heeft er weer een deel nieuwe planten en bloemen bijgezet, rozen gestekt waarvan er reeds een paar bloeien en de tuin opgevrolijkt. Uit Hoeilaart brachten we ook een paar druivenstronken mee, een Leopold en een Ribier en ook die zitten op de goede weg. We gaan hier nog echten Competaanse (of hoe zeg je dat ) druiventelers worden als dat zo verder gaat. Het zwembad kreeg zijn lentebeurt en parasols staan er vrolijk bij .We zijn er klaar voor!!!

Pasen en het boek

Vrolijk Pasen aan iedereen dus. Al weet ik niet goed tegen wie ik het hier moet zeggen. De gasten zijn vanmorgen vertrokken en Ad zit in België. Dus ik zit in mijn eentje, momenteel nog tussen de wolken te genieten van wat rust in huis.
Zoals vorige keer geschreven ben ik dus wel degelijk aan "het boek"beginnen werken.
Eerst wat verhaaltjes zoeken, al was dat gemakkelijker dan ik dacht. Gewoon de agenda erbij genomen van de laatste jaren en daar staan dus uiteraard alle namen van onze gasten in. Bij die namen komen, bij de meeste althans, automatisch verhalen naar boven, sommige gewoon, sommige triestig en sommige nogal "speciaal"als je ze zo kan noemen.
En voila, ben begonnen. Laptop op de schoot, muziekje op de achtergrond en we zijn vertrokken. Na enkele dagen stond er al behoorlijk wat neergeschreven. Of ik wat kan schrijven? Dat ga je veel later moeten zien als er ooit wat van terecht komt. In elke geval zeer leuk om doen.
Tussen de lijntjes door af en toe nog een Whatsappje naar Ad sturen, want die zit duchtig te werken in België.

De laatste week voor Pasen is het in Spanje semana Santa en dan ligt het hele land zowat plat. Donderdag en vrijdag gaan alle winkels dicht, zelf ook de Chinese bazars, en die zijn normaal elke en dan ook elke dag open.
Misschien zijn ze plots allemaal katholiek geworden en doe ze gewillig mee met alle processies die er gedurende de ganse week hier en daar doorgaan. Malaga is de belangrijkste in de buurt daarin. Dan is het koppen lopen in de stad, als je er al in kan. Sommigen gaan om mee te lopen, sommigen om weer de jaarlijks weerkerende fototjes te maken, sommigen om proberen een glimp op te vangen van Antonio Banderas die telkens weer meeloopt met het dragen van een beeld. En moesten wij erbij staan, wij keken natuurlijk ook naar "de schoon mannekes"die meeliepen.

Het is een heel spektakel op zich, duizenden biddende en kijkende mensen die mee proberen te lopen terwijl er een hele klaagzang van muziek door de straten te horen valt.

En gisteren was het stil, de winkels terug open, het gewone leven kon even herbeginnen tot er vandaag dan Pasen wordt gevierd.
En eieren? Neen, dat kennen ze hier niet, dat is een pleziertje voor de buitenlanders en daarvoor verkopen ze in de Lidl een assortiment chocolade eitjes, paashazen, de hele troep. En ik heb er voor onze gasten geen van gekocht. Vanmorgen kregen ze een lekkere Cote d'Or praline op hun bord. Als goed Belg moet er "Belgische"chocolade op het menu staan.
En de Chocotoffs die ik van de vorige gasten heb gekregen.....ja......die eet ik zelf op.