zaterdag 2 juli 2016

De Brexit en leuke mensen

En zijn we nu blij of niet. Wel.......eigenlijk wel. Maar dat is uiteraard iets dat al jaren gegroeid is en voor Ad is het zelfs zover gekomen dat hij er al een Engelse allergie van heeft gekregen.
Ons Anneke zaliger kon er al niet van zwijgen. Daar kwamen de Engelse dames, waarvan hun man in een of ander Europese commissie of iets soortgelijks werkte, dagelijks thee drinken. Leuke verhaaltjes vertellen van hoe en wat hun Britse groep deed hier en daar in Tervuren. Maar meer dan 1 thee op een voormiddag, nee dat was niet nodig. Anneke kreeg er de teupekes van. En zelfs twee dagen voor Anneke ons verliet, zei ze nog: "zeg aan die Engelsen dat het hun fout is dat ik hier in de kliniek lig".

In onze winkels was het idem dito verhaal. "It's a bit too expensive, you know".
Never mind.

Hier was Ad gedurende een hele tijd consulent voor Cambridge dieetprogramma. Daar kwamen dus alleen maar Engelsen op af, die kenden dat. Maar na 2 weken dieten kwamen ze niet meer zonder boe of bah, of kregen we te horen dat het " Too expensive" was(waar heb ik dat nog gehoord).
En een andere belangrijke reden om te stoppen was hun G&T (gin-tonic) , die konden ze niet missen.
Dit zijn maar twee zinnekes met Engelse praat, een BOEK kunnen we er al over schrijven.

En nu zitten we met de brexit. En ja, wij hebben prijs. De eerste annulering is binnen. Van......Engelsen natuurlijk.

Laat ons gewoon focussen op al de andere nationaliteiten die we hier vinden. Zo ontdekten we enkele jaren geleden een Deens restaurant, opengehouden door twee grappige mannen. Elke zondag is het daar Deens buffet en dat is altijd een plezant uitje.
En zo vierden ze enkele weken geleden de 6 e verjaardag van het restaurant en werden we uitgenodigd om mee te vieren. We komen daar aan een lange tafel met uiteraard bijna alleen Denen en een paar Nederlanders. Pal naast mij, toeval of niet een leuke madam, waarbij ik, bij wat kletsen , te horen kreeg, dat zij een ontwerp had gemaakt voor 1 van onze goede designmerken Eva Solo dat we in de winkel verkochten.
Dus ik was weer vertrokken met over mooie dingen praten. Het blijft toch wel een beetje hangen.

Naast die mevrouw zat een nog meer fascinerende vrouw. Ik voelde me terug klein worden. Daar zat Penelope van The Thunderbirds ( wel al wat ouder geworden). Mijn mond viel open , al was dit de echte versie van de TV pop.
Ik kon mijn ogen van haar niet afhouden, dit was zoooo erg, zooooo nep, zooooo.....plastic. NIks bewoog daaran, enkel ging haar lip naar beneden als ze probeerde te praten (Thunderbirds live).
En dan bewoog ze ook nog zo. We hebben er stiekem fotos van gemaakt, kon het niet laten en mijn mede tafelgenoot tegenover mij had het door en maakte er nog wat extra van.







Laat de Denen er nog maar wat bij Europa, dat is best mooi en gezellig.