En we gingen tijdig vertrekken, jaja, 6 uur was de start voorzien en we waren stipt. Totdat we zomaar anderhalf uur verder waren en bleek dat we de bovenverdieping open hadden laten staan. Wat beslis je dan? Ahja, terug. Rond 9 u stonden we dan weer op ons beginpunt...Cómpeta.
Maar 's avonds, na een goeie trip kwamen we aan in Vitoria-Gasteiz, de plek waar ik in januari toevallig ben beland. En op onze zoektocht hebben we dan op de koop toe nog een knap klein hotelletje met prachtige architectuur gevonden waar er maar 2 kamers bezet waren. Das leuk.
Och, en niet zo ver van het centrum, dat dachten we tenminste. Afstanden op kaarten.....niet echt onze sterkste kant bleek achteraf. En de gps stuurde ons dan nog eens de compleet verkeerde kant op.
Maar....we hebben zeer lekkere tapas gegeten in Sagartoki tapasbar. Het is dan ook niet voor niks één van de beste tapasbars van Baskenland.
Het ziet er een bijna bruine kroeg uit, maar de toog verraadt iets anders. Een heerlijke selectie van juweeltjes van tapas worden er voorgesteld in telkens een apart glazen etalagekistje met elk nog eens apart belicht. Ogen uitkijken.
En dan, de test.........heeeeerlijk....dit is vergeten wat we die dag achter de rug hadden.
Na een veel te lange terugweg en afgepeigerde benen ploften we ons neer in een zalig bed in een geruisloze kamer van het Araba hotel. Ik ben blij.
Enkele dagen later zijn we ondertussen al in België en zitten we tijdens de ochtend door de sneeuwvlokken aan het kijken en denkend hoe we veilig en wel naar Nederland kunnen rijden, wetend dat er een paar dagen eerder Brussel veranderd is in een bijna belegerde stad, en de rest van het land in dreiging 3 zit.
Welcome to Belgium
Ad druk aan het werk en ik op zoek naar een tijdelijke job. Da's natuurlijk niet echt makkelijk, dat weet ik, maar we zoeken. Krijg ik een aanbieding en het enige wat ze daarvoor vragen is een bewijs van goed gedrag en zeden. Ahja....en waar haal je dat? Juist....in Malaga in hoogsteigen persoon.
Patatataaaaa......ook dit is Europa waar alles normaal gezien moet samenwerken en waar ze de gegevens aan mekaar doorgeven. Wel.....dat geven ze nu net niet door.
Volhouden op de zoektocht en kou trotseren, dat is het dagelijkse doel nu.
En hoe zou het met onze poezen en kippen zijn?
