Het is alweer een vreselijk lange tijd geleden dat er op de blog wat werd geschreven.
Maar ondertussen hebben we wel alweer wat beleefd.
Ons seizoen is afgesloten half november en we kunnen gerust zeggen dat we zeer blij mogen zijn dat we zo een superdruk seizoen achter de rug hebben. Iedereen was corona wel beu geworden en wilde gewoon weg.
En dus was het tijd om ook onze koffers te pakken en zoals ieder jaar af te reizen naar België.
De nieuwe housesitters waren aangekomen, toffe mensen uit Zuid-Afrika, dus dat kwam allemaal in orde,.
We hebben ieder jaar de voornemens om zo weinig mogelijk mee te nemen in de auto, maar ook nu zat die weer propvol met allerhande spullen. Een pakje voor die en een paar dozen wijn voor een ander die dat met vliegtuig niet kon meesleuren. Kortom, een volle bak.
En weg waren we. Een paar daagje Sitges, ook in november wanneer er niets te beleven valt daar, zou ons deugd doen. En we hebben genoten, zelfs in de regen is daar wandelen ook leuk.
De volgende stop is Perpignan. Via via hadden we kennis gemaakt met 2 mannen die juweeltjes maakten met oude Lego. Dat moesten we zien dus. En aangezien we daar konden verblijven, waren het 2 vliegen in 1 klap.
Om eens te veranderen van richting en niet naar Parijs te moeten, kozen we voor Lyon. Daar hadden we via misterbnb een kamer, ik noem dat een serieus appartement, gehuurd, waar de eigenaar diezelfde dag er niet was. Dus het hele paleis voor ons alleen. Kom je daar in de vooravond aan, dan heb je op zo een mooie plek geen zin meer om Lyon in te duiken op zoek naar wat lekkers.
Dus vlug wat eten met Justeat besteld en voilà, genieten op een andere manier.
De dag erna kon ons nieuw Belgisch avontuur beginnen.
Elk jaar verbleven we bij pa en zus maar aangezien dat huis nu te koop komt te staan, moesten we een andere plek zoeken.
Wij dachten, een b&b voor lange periode, dat moet gaan. En we vonden er eentje, in Leuven nog wel, nog een toffe stad op de koop toe.
Bij onze aankomst daar begon het echte avontuur. Het knalgroen nieuw huis was vlug gevonden. De voordeur lag iets hoger, 4 trapjes in hout. Alleen, de tweede trede was doorgezakt want de pizzaboy was er de dag daarvoor doorgevallen. De deur opende en de eigenaar, die beneden woont met de familie kwam met grote fierheid zeggen dat zijn 2 kinderen corona hadden. Ole ole. perfecte plek hier.
De man zelf was wat zenuwachtig want nu kreeg hij echte b&b-ers over de vloer, dus hij hoopte dat het wel goed genoeg zou zijn.
We kregen de bovenste verdieping, als je van verdieping kan spreken want een kamertje waar er rond het bed exact 45 cm is aan elke kant, kan ik niet echt een verdieping noemen.
Er was ook een badkamertje aan vast, die verbonden was met een gordijntje. Een douche nemen, was op zich al niet echt evident want de gordijn hing vast met exact 4 haken en viel af en toe ook nog eens op de grond. Het toffe voordeel was dat ja, aangezien die gordijn ook maar halve hoogte had, je makkelijk met elkaar kon communiceren terwijl er eentje onder de douche stond. En mochten we echt veel te kou hebben, dan zou de olieradiator zeer vlug zijn werk doen,
Op de foto staat de gigantisch grote radiator ( de fles is een literflesje) Dat ding heeft dus wel degelijk serieus zijn werk moeten doen.
De gang op de eerste verdieping deed dienst als keuken, een samenraapsel van oude spullen, aan elkaar geplakt en zeer gevaarlijk qua elektriciteit. We zitten tenslotte in een passieve woning, dus dat zit goed.
Eveneens in die gang verblijven nog 2 studenten. Op zich geen enkel probleem, ware het niet dat de derde dag er al een feestje aan de gang was die zomaar tot half vijf in de ochtend duurde. je bent student of je bent het niet.
Wel, we hebben het er een maand volgehouden.
Gelukkig dat we niet via airbnb zelf hebben geboekt, dan konden we ook geen review schrijven.
Je houd een b&b of een studentenkot, maar de twee combineren, daar hebben we toch onze twijfels over.
Ondertussen kunnen we weer aftellen naar ons vertrek half februari, op naar de zon en de rust.
10 jaar Casa Los Dos...daar gaan we dit jaar voor !!!
