We blijven nog een nachtje

Een dag zoals een ander. Het is natuurlijk momenteel heel erg druk, dat hebben we ook gehoopt van in het begin van onze opening. En we zijn goed bezet. En af en toe hebben we er een dagje of soms twee dagjes dat er in één kamer niemand is....dat is nu eenmaal zo, en helemaal normaal. Je kan niet alle dagen netjes opvullen. En vanmorgen was het zo een dag, er ging een koppel vertrekken en ik kon de kamer wat later poetsen want voor twee dagen is die vrij.
Bij het ontbijt kwam dus de verrassing.....wij willen nog een nachtje blijven en toch nog niet doorreizen naar Ronda vandaag. Kan dat?  Ah ja, tuurlijk en geweldig dat jullie het hier zo naar jullie zin hebben.
Voila, en vanavond zitten we dus met twee meer aan tafel. Altijd gezellig met zo een hele tafel vol, verhalen, verhalen, verhalen.

Vorige week hadden we Bart en Jen die terug op vakantie bij ons waren en er was ook een Spaans koppel die geen enkele letter van een andere taal kenden. Jen ook niet dus dat was  hééééééél gezellig en we hebben mekaar allemaal goed verstaan en vermaakt.

Hadden we daar ook Freddy en Sandra bij, de avond was weer geslaagd. En die boekten dan maar zoals vorig jaar, direct voor volgend jaar bij.

Stilaan begint het hier een groter vriendenkring te worden, gasten die telkens terugkomen en zich weer thuis gaan voelen. Vorig weekend nog zo 2 koppels die even voor het weekend terugkwamen. En dan is het alweer aftellen naar oktober, dan komen Ann en Wilfried voor de 5e keer om zich tijdens de dag af te peigeren met wandelen .

Vandaag is iedereen op pad, dan is het hier rustig en kunnen we ons werk wat verdelen want tussen de gasten rondlopen met stoffer en blik is ook niet van het aangenaamste. En den Ad.......die is nog even naar de kust boodschappen doen zodat hij vanavond weer iets kan te voorschijn toveren. Ons menu valt voor ons soms in herhaling, maar gelukkig voor de gasten niet.
Dus is het straks als voorgerecht, calabacin (courgetten) met een pijnboompittendip ( mooi woord he). Hoofdgerecht een risotto met kabeljauw en een sausje op basis van pastis. En als dessert ( jaja Sandra) een chocoladesoufflé. Dat kan als goed belg niet mankeren op ons menu.

En als afsluiter een koffietje met lekkere chupito (afzakkertje). De bijgevoegde foto vonden we in Granada de moeite om even te laten zien.  (Koffie moet heet zijn zoals de hel, zwart zoals de duivel, puur zoals een engel en zacht als de liefde )

Ik wilde jullie efkes laten watertanden want we krijgen toch telkens te horen dat het lekker is.....en dat doet heel erg deugd.

En nu weer even verder werken. Ik weet het, daar is het barslecht weer, hier net omgekeerd, de ventilatoren staan vollen bak te draaien.

Hasta la proxima.