Familieperikelen

 Ja, dat gebeurt wel eens , maar altijd bij iemand anders.

Hier ga ik al bijna 24 jaar voor terug, het moment dat ik uit de kast kwam.

We hadden een kleine familie, maar wel een zeer hechte familie. kwamen ook regelmatig samen met oom en tante en neef en gingen vroeger zelfs jaarlijks samen op vakantie naar Oostenrijk om te wandelen en te wandelen en te wandelen.

Enkele jaren voordat ik uit de kast kwam, was ook mijn neef uit de kast gekomen. Jammer genoeg waren zijn beide ouders daar helemaal niet blij mee en mocht hij, paar jaren later , zelfs zijn toenmalig vriendje niet mee naar huis nemen. Dat hoorde niet.

Nadat ik mijn relatie met mijn Canadese vriend had stopgezet, ben ik Ad tegengekomen en ja, dat was nu eens echt liefde op het eerste gezicht. Boenk erop.

Mijn neef zag dat we zo gelukkig waren en hij werd vreselijk jaloers op ons, juist ook al omdat ik vrij was en hij, door zijn ouders eigenlijk vast zat.

Via via hoorden we dat hij verklaarde dat onze relatie helemaal niet lang zou duren, of misschien hoopte hij dat gewoon.

We beslisten om naar Spanje te verhuizen om, zoals bekend , een b&b te beginnen in het fantastisch Andaloesië. 

Nog maar 1 maand verhuisd, kwam mijn tante Ghislaine te overlijden. Dus beslisten we om terug te gaan naar België om de begrafenis bij te wonen, wetende dat we door mijn neef helemaal niet welkom waren. Maar, we gingen, hebben onze plicht gedaan.

Contact, dat was al jaren verdwenen, de twee neven die zoveel uren met elkaar hebben doorgebracht, waren bijna vijanden geworden.

Omdat we ver van mekaar zitten, komen we mekaar gelukkig ook niet meer tegen.

De rest van de familie is ook in de verdwijnhoek beland, uit het oog, uit het hart zeker. Ik heb nog een paar familieleden waar ik contact mee heb.

Maar gisteren late middag kreeg ik plots een kort berichtje van Christa, ze kwamen net van het ziekenhuis en mijn neef was net gestorven.

Ja, jammer, maar wat kan ik doen. De eerste reactie van Ad is of ik naar België zou gaan, maar gezien de geschiedenis had ik al zeer vlug beslist van dat niet te doen. Ik zal niet iemand gaan groeten die me haatte.

Toch wachtte ik af naar het overlijdensbericht, de "doodbrief", en die zag ik vanmiddag online staan.

Mijn vermoeden klopte......ik ben uit de familie gewist. Plots ben ik geen neef meer maar is mijn ex een neef geworden. En als iemand peter van iemand is, dan is het ook logisch dat die er bij staat , maar ook die is geschrapt, al snap ik daar het fijne  niet van.

Niet mijn leukste blog maar het schandalige dat in mijn kop spookt moest er even uit.