Er is eigenlijk helemaal niets gebeurd ondertussen, het is gewoon een beetje nadenken omdat gisteren Zeno jarig was en ik voor de zoveelste keer een bericht heb gestuurd en weer voor de zoveelste keer geen antwoord kreeg. Ook vaderdag vliegt zo voorbij. En dan denk je dat op het moment ze zelf vader worden ze toch iets of wat meer begrip hiervoor hebben, maar nee.
Kinderen worden inderdaad groot en hebben hun eigen leven en zo moet dat ook.
Uiteraard zijn er momenten dat je met je ouders niet op dezelfde lijn zit, maar dan weet je wel graag welke lijn dat is waar het verkeerd loopt.
En ja, pa woont best wat verder om ze soms nog te zien, maar een berichtje kan wonderen doen.
En als je dan al jaren wacht op een berichtje, dan begin je stilaan gefrustreerd te worden.
Vorig jaar kwam ik via via zelfs te weten dat ik ondertussen opa ben geworden. Maar of ik die kleinzoon Monti ooit zal zien....no idea. En blijkbaar heb ik er al twee maar aangezien Nero bewust helemaal geen contact meer wil, gaan we daar verder ook niets meer over zeggen.
De eerste vraag die iedereen dan stelt is of ze problemen hebben met het uit de kast te komen. En telkens kan ik daar volmondig neen op zeggen.
Wat heeft hen bezield? Zit de moeder ertussen? Geen idee.
Want ook daar krijg ik geen antwoord meer van dus die weg is ook afgesloten.
Dat deel van de familie heeft zich bewust tegen mij gekeerd. Is dat verlies??? helemaal niet.
Dan is er uiteraard de rest van de familie nog, maar die relatie is helemaal verwaterd, uit het oog, uit het hart zeker.
Het was mijn keuze om de boeg om te gooien en een ander leven te kiezen. En nee, niemand moet ons volgen, maar kinderen, dat blijft toch wel knagen.
1 ding is zeker, zij zullen er allemaal moeten mee leren leven met wat ze mij hebben "aangedaan"
Maar, toch kan ik zeggen dat ik ook bonus opa ga worden, want ook Ad gaat in oktober grootvader worden. Bas, Rob en Margo, die proberen als ze kunnen ook hier lekker te komen genieten van de geweldige plek waar we sinds november terecht zijn gekomen.
Eveneens hebben we in al die jaren al zoveel nieuwe mensen leren kennen en wonen we hier in een paradijs, dus dat maakt zeer veel goed.
